شوق شیدایی مرا از من گرفت من به خود برگشتم از تو تو شدم

رفت و تنها شدم تو شبا با خودم
دلهره دارم و از خودم بیخودم
اونکه دیر اومد و زود به قلبم نشست
رفت و با رفتنش قلب من رو شکست

خدایا قرارمون این نبود قرار نبود همه دنیامو با خودت ببری

قرار نبود شاپرک طلایی منو با خودت ببری

چهار مین پاییزه که ندارمت

پاییزو دوست داشتم ولی تو رو با خودش برد

پاییز تلخ 93

چهار ساله که دلتنگ دیدارتم

حال این روزام خوب نیست برا دیدنت لحظه شماری میکنم

نمیتونم حس کنم که ندارمت

شیدا شیدا باورم نمیشه چهارسال از نبودنت میگذره هنوزم باور ندارم که ندارمت.

روزای بدون تو سخت میگذره درسته چهار سال گذشت درسته میگن خاک ادمو سرد میکنه ولی برای من نه برای منی که همه وجودم تو شده بود نه باور نمیکنم رفتی

با رفتنت جوون مرگ شدم

عشقم بدون هر لحظه هوای رفتن دارم بی معرفت کاش من جای تو رفته بودم اخه اینجوری سختره من طاقت دوری دستاتو ندارم

نشد بدون تو نمیتونم دیوونه رفتی و محمدت.

اخ اشگام امونمو بریده خیلی دلتنگتم

کاش میشد یه بار دیگه ببیتنمت دلم لک زده بره خنده هات

دلم لک زده بره محمد گفتنات "محمدم محمد جان" منم صدات کنم بگم جانم دردت به جونم جان محمد نفس محمد جونم نفسم شاپرک طلاییم

کاش میشد سرمو دوباره روی شونه هات بذارم

چشمامو ببندم و همه وجودم چر بشه از حس آرامش

دلم بیقراره شیدا خودمو بعدتو فراموش کردم خود خود جنونم

از خودم بخاطر نبودنت انتقام میگیرم

همیشه این سئوال با منه که چرا بین این همه ادم چرا شیدای من اخ خدا چرا شیدای من؟

بیقرارم حالم خرابه نمیتونم اروم بشم

اتیشم میزنه نبودت هوای دلم ابریه

چهار ساله خونه نشین شدم نبودنت منو داغون کرد

تلخم خیلی تلخ اخ شیدا شدا

کاشکی یه بار دیگه به خوابم میومدی یه بار با اون صدای معصومت صدام میکردی

کاش منم با خودت میبردی  کاش منم بیام پیشت مرگ برام شیرینه

کاش هنوزم کنار هم بودیم کاش هنوزم داشتمت

لعنت به این سرنوشت تلخ.

فکر فکر رویا رویای توهمیشه با من

عشقم اخه من بعد تو چیکار کنم

میدونی چند وقته ندیدمت

مگه میشه همه وجودمو فراموش کنم؟؟؟

تاکی بغض کنم و تو خودم بریزم

آخ چقد دلم برات تنگه

کی  به جز تو ارومم کنه؟؟؟

آخ چقدر میخوامت ولی ندارمت

دلم میخواست بودی و یه دل سیر تو بغلت گریه میکردم

جای خالیت خیلی بزرگه چرا از تو فقط  حسرت نبودنت شده سهم من خودتو میخوام نه حسرتت تو نه نبودنت.

شیدا باور نمیکنم دلم باور نمیکنه رفتی برای همیشه

باور نمیکنم تنهام گذاشتی تو که میدونستی بری میمیرم  تو که میدونستی

روزای بعد از تو لحظه به لحظشو درد میکشم زندگی نمیکنم

داغونم دلگیرم میسوزم از نبودنت

هنوز زخم نبودنت التیام پیدا نکرده هنوز داغ نبودنت سرد نشده

هنوز هق هق شبونه دارم قلبم درد داره این قلب بیمار.

خدا قلبم درد داره اونی که بردیش همه دنیامِ

دلم از حسرت پره

زندگی بعد تو رو نمیتونم تحمل کنم

بعد تو یه مرده متحرکم که با زمین و زمان جنگ داره

تا کی باید برای خوشحالی اطرافیانم بگم که خوبم نه خوب نیستم

 از هوای بی تو بیذارم بغض سنگین گلومو گرفته هوای بدون تو نفسگیره

 دنیای نامرد تو رو ازم گرفت دلم گرفته دلم بی طاقته

بدون تو داغون شدم

دنیام جهنمه دنیای بدون تو.

 همدم این روزام عکسای یادگاری رو دیواره

ببار بارون کاش بارون بیاد من از نسل بارونم

اینو چشمای پر از اشگم بهت ثابت میکنه

 چی امد سر من  انگار تمومی نداره درد منِ بی تو

فراموش کردم قراره بمیرم که بعد از تو جز مرگ چیزی نمونده

تموم دنیام سیاه

بعده تو چه روزایی چهار سال دردامو تو خودم خفه کردم دلخونم عزیز دیروز و امروزم کجا پریدی شاپرک طلاییم

دلم گرفته از جدایی

 توی این ثانیه های بیرمق

چرا تو مثل قصه ها دست نیافتنی شدی؟

این روزا ابری  و خاکستریه

یه گوشه از اتاق  روز آخر که یادم میاد دییونه میشم

شیدا ته آرزوی من از پنجره دیدنته.

شاید جسممون از هم جدا شده ولی روحمون نه

همیشه کنارم حست میکنم با اینکه ازم پنهونی.

دوست دارم

دوست دارم

دوست دارم همه وجودم

رفتی حالا به کی بگم خیلی دلم تنگه برات
میخوام یه بار ببینمت سر بذارم رو شونه هات
دوست داشتم با گلای سرخ میومدم به دیدنت
نه اینکه با رختِ سیاه چشمای سرخ ببینمت
گلُ پرپر می کنم سر مزارت تا ابد بارونیه چشمای یارت
رفتی افسوس گل من چون در دل خاک
از تو یادگاریه چشمای نمناک
پائیز غریب و بی رحم اون همه برگ مگه کم بود
گل من رو چرا چیدی گل من دنیای من بود
گلمُ ازم گرفتی تک و تنهام زیر بارون
حالا که نیستی کنارم می زارم سر به بیابون
هنوزم بارون می باره تو میای انگار کنارم
خودتم بهتر می دونی مثل بارونم می بارم
پائیزغریب و بی رحم اون همه برگ مگه کم بود
گل من رو چرا چیدی گل من دنیای من بود.

دو دستم ساقه سبز دعایت
گـل اشـکم نثـار خاک پایـت
دلم در شاخه یاد تو پیچیـد
چو نیلوفر شکفتـم در هوایت
به یادت داغ بـر دل مـی نشانـم
زدیده خون به دامن می فشانم
چو نــی گر نالم از سوز جـدایـی
نیستان را به آتش می کشانم
به یادت ای چـراغ روشـن مـن
ز داغ دل بسوزد دامـن مـن
ز بس در دل گل یادت شکوفاست
گرفتـه بـوی گـل پیــراهن مـن
همه شب خواب بینم خواب دیدار
دلـی دارم دلـی بـی تـاب دیدار
و خورشیدی و من شبنم چه سازم
نه تـاب دوری و نه تاب دیــدار
سـری داریـم و سـودای غـم تـو
پـری داریـم و پــروای غم تـو
غمت از هر چه شادی دلگشاتـر
دلـی داریـم و دریــای غم تـو

پنجمین سال نداشتنت..!

برای عزیزی که دیگر در کنارم نیست...

شوق شیدایی مرا از من گرفت من به خود برگشتم از تو تو شدم